விழிகளோ பொறு பொறு என்கிறது
இதழ்களோ எடு எடு என்கிறது
பொறுப்பதா எடுப்பதா ஏனடி போடுகிறாய் புதிரை
ஒன்றுமே புரியவில்லை உன் மௌனகீதத்தில் !
கால் சலங்கை சலசலக்கிறது
கை வளையல் கலகலக்கிறது
உதடுகள் மட்டும் உதிர்க்க மறுக்கிறதே ஏன் ?
ஒன்றுமே புரியவில்லை உன் மௌனகீதத்தில் !
கண்ணோடு கண் பேசி அறிந்த உண்மையை
மூச்சுகாற்றின் அலைகளில் அறிந்த உண்மையை
ஒரு முறையாவது உன் அசைத்து சொல்லிவிடு
ஏனெனில்,
ஒன்றுமே புரியவில்லை உன் மௌனகீதத்தில் !
கண்களால் கவிதை சொல்லும் நீ
காற்றினில் இசை அனுப்பும் நீ
ஏனடி,
உதடுகளால் உண்மையை உதிர்க்க மறுக்கிறாய்..
விரைவில்,
உன் மௌனகீதத்தை மறிக்க செய்து
உதடுகள் வழியே உண்மையை ஜனிக்க செய்திடு....
ஏனெனில்,
ஒன்றுமே புரியவில்லை உன் மௌனகீதத்தில்!!
அருமையான கவிதை அன்பரே. தொடர்ந்து எழுதுங்கள். வாழ்த்துக்கள்.
பதிலளிநீக்குநன்றி பாலா உங்கள் வரவுக்கும், வாழ்த்துக்கும்
பதிலளிநீக்குஇதழ்கள் உதிர்க்காததன் தவிப்பும் அழகு தான் பாரதி செல்வன். உங்கள் கவிதை அழகு.
பதிலளிநீக்கு